Twee jaar geleden werd mijn interesse in systeemcamera’s gewekt door een docent op de fotovakschool. Mede door de ontzettend goede prestaties die ik had gelezen in verschillende reviews, had ik mijn oog laten vallen op een Fujifilm occasion (want nieuw zijn ze toch wel erg aan de prijs). Ik heb uiteindelijk gekozen voor de X100 met een vaste 23 mm f/2 prime lens (ik ben sowieso liefhebber van lichtsterke lenzen vanwege de buitengewone fotokwaliteit, scherpte en het scherptediepte effect).
De Fuji is klein en compact van formaat, evenaart de kwaliteit van een dSLR, plus een stukje retro sentiment door de klassieke behuizing (doet wat betreft vormgeving denken aan de analoge camera’s uit de jaren zestig en zeventig). Daarnaast -en niet onbelangrijk- is de camera zo licht als een veertje naast mijn 1.5 kilo zware Nikon D700/Nikkor 24-70 combo. Dat is ook één vd belangrijkste redenen dat ik de Fujifilm prefereer. Op vakantie, wintersport en familie-sociale aangelegenheden is de Nikon D700 te groot, te lomp, te zwaar voor mij. Bovendien stel ik te hoge eisen aan mijzelf wanneer ik mijn D700 meesleep, waardoor ik niet kan genieten van het moment en de camera tegenwoordig liever thuis laat (vooral op vakantie). Uiteraard voor beroepsmatige opdrachten blijf ik mijn Nikon D700 gebruiken, want op hoog kwaliteitsniveau is een full-frame camera simpelweg niet te vergelijken met een systeemcamera. Op Ebay heb ik onlangs een mooie rode Leather Case gekocht, waardoor je met deze retro camera wel heel goed voor de dag kan komen!
